Dubai Diaries: Page 1

Dubai....

Wala po si Claudine at Aga dito.... Si Lyka lang po. Ito'y mga karanasan ng isang Filipinianang bading sa Dubai, United Arab Emirates. Opo, 5 years din po ako sa Dubai. Maraming karanasan sa mga Papang Arabo doon. Tarush! Eto po ang kwento koh:

(WARNING: Kung under 18 kayo or sinusumpa si Xerex Xaviera, wag nyo ng ituloy basahin toh. I, thank you!)

1997 po ng ako'y dumating sa Dubai. 24 years old lang po ako noon. Medyo sariwa pero touched na. Siyet! Ang daming gwapo, sabi koh! Me mapuputi at me maiitim din palang Arabo. Yan ang unang na-notice koh!

Visit Visa lang ako noon kaya super hanap ng trabaho kaagad. 1 week pa lang ang bakla, me naranasan na kaagad.

1st Case: Mosen

Me nakilala akong Pinoy sa first job interview session ko doon. Si Mario (di tunay na pangalan). OK naman ang kalabasan ng interview at sabay uwi na kami ni Mario. Iba ang inu-uwian ng bagong kaibigang Mario. Kung South ako, North sya. Pero wait pa rin kami ng bus together.

Ang tagal ng bus at sobrang init noon. Gusto ko ng mag-taxi pero save ang pera muna. Kami lang ang nasa Bus Stop noon. Kwentuhan na lang kami ng Mario. Nang biglang may pumarada na Range Rover sa harap namin.

Baba ang tinted window ng car at.... "Hello, my friends", sabi ng Arabo. "Siyet ang gwapo" isip koh. "Where are you going?" tanong ng Arabo with an accent. Maria Clara ang drama koh. Di ko pansin. Pero ang Mario, Vida Doria ang gagah. Sabay lapit at sinagot ang tanong ng Arabo. "Me? Sharjah". "How about your friend?" tanong ng gwapong Arabo habang smile sa kin. Syet! Sobrang init at natutunaw ako! "He lives in Karama" sagot ng Mario. "I am going there, you want a ride?" tanong sa kinng Papa.

As in pinatunayan kong Maria Clara pa rin ako. (Ang totoo, takot ako). Di ako sumagot. Ang Mario, Vida Doria pa rin. "Pare, sumama ka na! Mukhang mabait naman eh. Ganon sila dito, friendly. Wag kang matakot". At this time, me bus na dumadating. Bus for Sharjah itets. "Pare, yun na ang bus ko! Sumama ka na!" last words ni Mario that day.

Walang magawa ang Lyka, sumama na rin lang dahil natakot mag-isa at sobrang init na no. Pasok ako sa Range Rover. Zooom.... ang bilis ng lokoh. Natakot ako. Pero mukhang mabait nga ang Arabong ito. Introduce ourselves na.... Mosen raw ang pangalan nya. Sa customs nagtratrabaho. 24 years old din. Kwento dito kwento doon. Tama naman ang way nya patungong amin. Kaya medyo kampante na koh.

"You have smooth hands" ang next line ng Mosen. Kinuha ang left hand koh. Hinimas himas. at bigla na lang nilagay sa India Arie nya. "Nakuh! Ano eto?" tanong ko sa sarili koh. "Peke ba toh?" Tinaas na ang dishdasha (robe) at biglang lumabas ang pinaka malaking India Arie na nakita koh! "Kabayo! Kabayo ito" isip-isip koh. Di na mapigilan ng Lyka. Super himas himas na rin habang napatingin sa road kunwari. Siyet!

Inakbayan ako ng Mosen. "You're beautiful" sabi nya. Miss Universe ang feeling koh! Napa-smile ala Jennifer Hawkins. Na-stop ang smile ng biglang binaba ng Mosen ang kamay nya. "Ano naman toh?" isip isip ko. Hanggang natuklasan ng Papa ang butas ko. Gosh....., naka low waist kasi ketch at walang belt kaya pasok ang kamay ng lokong! Tommy Hil Finger etoh! Kalokah!

"Nooo!" sabi koh. "Its ok, ill be gentle" sabi ng Mosen. Buti na lang gentle-man nga ang Mosen kaya payag na lang koh. Out na ang spirit ni Maria Clara sa katawan koh. Malandi na koh. Tommy HilFinger nya koh.... habang up and down naman ang kamay ko sa kabayo. Lahat ng ito'y habang nag-didrive ang bruho.

A street in Al Karama, Dubai (pic grabbed from Wikipedia)

Karama na pala di ko pansin. Off na ang kamay koh at out na rin ang sa kanya. "Do you live alone? Do you want to continue?" tanong nya. Eh me flat-mates ako eh. Tita ko pa. Siyet. Di ko magawa to sa bahay ng tiyahin koh no. "I cannot," sagot ko "I live with my Aunt and her friend". Sabay syang "We can do this later if you want. What's your number?" Eh wala pa akong cellphone nun. Kaya sya na lang ang nagbigay ng number nya. Sinulat ko pa sa kaha ng yosi ko.

Bumaba ako two blocks away from the apartment for safety reason. "Shokran"... sabi koh habang baba sa kotse. (Shokran, Thank You.... ang unang Arabic word na natutunan koh).

Balik apartment na akoh. Nadoon na si Tita, nagluluto. "So, how was the interview?" tanong nya. Sagot ko..." Oh, it went very well.... kahit kinabahan ako." Sagot ng Tita, "You'll get used to it!" Sa isip koh: "Naman!"

To be continued.......

(Oh ayan AJ Sotteau. Happy ka na? Tse!)